Czerwiec to czas, kiedy lato zaczyna już gościć na dobre na Svalbardzie. Słońce cały czas stoi wysoko, pojawiają się białe tęcze, znika śnieg i lód z niższych partii gór. Renifery okupują każdy wolny fragment z mchem do skubania, pomiędzy nimi pałętają się szare lisy polarne, a raz na jakiś czas przechodzą niedźwiedzie pilnujące granic swoich terytoriów. Wszędobylskie ptaki latają stadami, na które często trzeba uważać – one również pilnują swoich gniazd i potrafią zaskoczyć atakiem z powietrza, jeśli ktoś za bardzo się zbliży.

To też czas, kiedy zimowy pak lodowy odsuwa się coraz bardziej na północ i możliwości żeglugowe znacznie się zwiększają. Dostępne są wcześniej zamarznięte fiordy, możliwe staje się podpłynięcie bliżej ściany lodowca. To oczywiście nie oznacza, że lodu nie ma – wręcz przeciwnie! Gdy ruszymy na północ, być może będziemy mieć okazję spotkać prawdziwe, ogromne góry lodowe.

To jeden z dłuższych naszych rejsów. Zakładamy, że opuścimy w nim spokojne wody Isfjordu, żeby spróbować odkryć dalej położone, niezwykłe miejsca, oddalić się jeszcze bardziej od cywilizacji i zamieszkałych terenów. Oznacza to, że sporo czasu spędzimy w drodze i wyjdziemy na otwarte morze, ale za to dopłyniemy do zasypanego lodem i pełnego ptasich rezerwatów Kongsfjorden lub skierujemy się na południe, wpływając na zmienne wody Belsundu, zobaczyć pozostałości starych kopalń i stacji badawczych oraz spróbować podejść pod szarżujące lodowce. Jeżeli warunki nam dopiszą, być może uda nam się popłynąć daleko na północ – do Magdalenefjorden i Smeerenburga, a nawet wyżej aż do linii osiemdziesiątego równoleżnika.

Płyniemy około dwudziestometrowym, komfortowym jachtem przystosowanymi do wypraw polarnych, które będzie nam służyły za środek transportu i bazę wypadową do odkrywania archipelagu. Wpłyniemy nim w niemożliwe do odwiedzenia w inny sposób fiordy o stromych zboczach, podpłyniemy pod ściany lodowców i dotrzemy w najbardziej niezwykłe, odległe zakątki.

Rejs jest wyjazdem turystycznym, więc nie są potrzebne żadne umiejętności ani wiedza żeglarska. Załoga stała jachtu zajmie się nawigacją i będzie czuwała nad bezpieczeństwem. Ale, oczywiście, chętnym do nauki i poznania na czym polega żeglowanie, jak i tym mającym już pewne podstawy i chcącym je rozwijać, możliwości nie zabraknie.