Arktyka Kanadyjska – piękna i nieprzejednana

Kraina tysiąca wysp, fiordów i zatok, gdzie lód tworzy własną, dynamiczną mapę. To labirynt cieśnin, w którym między brzegami o trudnych do wymówienia nazwach kryją się historie dawnych ekspedycji – odważnych, tragicznych, zapomnianych.

Do dziś ich śladami podążają jachty, które dalej szukają – już nie nowych kontynentów, lecz wciąż wyzwań stawianych przez przyrodę, miejsc niedostępnych dla reszty świata, własnych granic, próby charakteru i zaradności. 

Słońce wisi nisko nad horyzontem, fiordy milkną w mgłach, a morze odbija zieleń tundry. Lód dryfuje powoli, tworząc korytarze istniejące tylko przez chwilę. Powietrze pachnie lodem i życiem. Czas tutaj zwalnia – to przestrzeń istniejąca poza rytmem znanego świata.

Arktyka Kanadyjska potrafi być surowa dla wszystkich, dzika, nieprzewidywalna – ale też łagodna, spokojna, kusząca i zaskakująco kolorowa. W wodach cieśnin odbijają się broniące dostępu góry lodowe, a między nimi dryfują stada wielorybów. Zorze szaleją na mroźnym niebie, a na tundrze kwitną żółte kwiaty o delikatnych płatkach. Każdy dźwięk odbija się echem w lodowej, martwej ciszy, ale wystarczy chwila, by rozległ się śpiew ptaków i szum dzikiej rzeki.