Ruszamy tam, gdzie nie ma nic. Gdzie przed nami było niewielu. Gdzie piękno Arktyki miesza się z jej pierwotną, dziką naturą. Gdzie jest lód, zdradzieckie skały i niedźwiedzie polarne strzegące swoich terytoriów. Płyniemy do krainy ciszy, śniegu, otwartych przestrzeni.

Opłynięcie wszystkich wysp archipelagu prawą burtą – czyli w taki sposób, żeby nikt nie miał wątpliwości, że opłynęliśmy całość. Ponieważ tylko takie rozwiązanie nas interesuje, nie uznajemy półśrodków. Wszystkie wyspy znaczy wszystkie, nie prawie wszystkie. To nie jest wyjazd turystyczny, to wyprawa na której trzeba będzie zderzyć się z trudnościami, których ktoś kto nigdy nie był w tak dalekich i dzikich rejonach polarnych nawet sobie nie wyobraża.

Popłyniemy tam, gdzie nie sięgają nawet jednostki ratownicze. Całkowicie poza zasięg. Będziemy tylko my, nasze dwa jachty i Arktyka.

Ponadto, będziemy płynąć tak długo na północ, aż lód bezapelacyjnie zagrodzi nam drogę, i dalsza żegluga ze względu na sytuację meteorologiczną lub lodową stanie się niemożliwa. Czy zatrzyma nas już za 81°, 82° czy pozwoli dotrzeć aż do 84° lub nawet 85°? To okaże się dopiero na trasie.

W tę wyprawę popłyniemy Oceanem B, który od lat pływa po wodach Arktyki, wielokrotnie opływał wyspy archipelagu Svalbardu i wyruszał w daleką drogę na północ bijąc arktyczne rekordy – był nawet powyżej 84°. Zapewni on nam komfort i bezpieczeństwo na tej trudniej trasie.

Zwieńczeniem rejsu będzie przejście Morza Barentsa, które o tej porze roku potrafi pokazać pazur i stanowi wciąż jeden z trudniejszych akwenów dla żeglarzy.

Rejs ma charakter wyprawowy. Oznacza to, że będzie obarczony dużą ilością wyrzeczeń i koniecznością podporządkowania się pod surowe zasady ekspedycyjnego żeglarstwa. Na jachtach zasoby wody i paliwa są ograniczone, z każdym problemem musimy sobie poradzić samodzielnie. Jednostki biorące udział w wyprawie potrafią być autonomiczne długimi tygodniami ale tylko pod warunkiem, że są odpowiednio zarządzane.